Lazio

In Lazio hebben mensen de heuvelachtige gebieden en verschillende plekken langs rivieren sinds het begin van het stenen tijdperk bewoond. In de 19e eeuw voor Christus hebben de Etrusken samen met Latijnse en Italic stammen de eerste nederzettingen gesticht. Beetje bij beetje werd Rome het belangrijkste centrum van de regio. Deze stad groeide flink tot in de 3e eeuw voor Christus. Met de groei van de Romeinse macht, groeiden ook de activiteiten op het gebied van landbouw en civiele techniek. Indrukwekkende aquaducts transporteerden water over grote afstanden naar de steden en verharde wegen maakten transport over lange afstanden mogelijk. Nieuwe wegen zoals Salaria, Appia, Aurelia, Flaminia, Cassia, Nomentana, Tiburtina-Valeria, Prenestina en Casilina zijn door de Romeinen aangelegd en vormen ook nu nog de basis van de infrastructuur in Europa. Deze wegen verbonden vrijwel heel Europa met Rome.

Hier komt dan ook het gezegde "Alle wegen leiden naar Rome" vandaan.
De vruchtbare kustvlakte van Lazio was tijdens het late Romeinse Rijk een door malariamuggen bewoond moeras wat vooral door barbaarse stammen zoals de Visigoten, de Vandalen en de Lombards. Vanaf de 8e eeuw viel Lazio onder het hertogdom van Rome en viel daarmee onder direct Pauzelijk gezag. Lazio heeft tot 1870 deel uitgemaakt van dit Hertogdom. In 1871 werd Rome de hoofstad van verenigd Italië wat een belangrijke impuls aan deze wijnstreek heeft gegeven.

De groei van de Rome en Lazio als politiek, commercieel en toeristisch centrum bracht voldoende economische welvaart met zich mee om de Pontijnse moerassen droog te kunnen leggen en om te vormen tot vruchtbare landbouwgebieden. Daarnaast werden nieuwe fabrieken gebouwd en werd een van de eerste metro systemen van Europa in Rome aangelegd.

De Romeinen hebben al vanaf het begin van het Keizerrijk uitstekende wijnen geproduceerd in Lazio. Het gaat hier overwegend om witte wijn. Van de 25 DOC (Denominazione di Origine Controllata) geproduceerde wijnen zijn er 20 wit. Voor de product van wijn wordt er voornamelijk gebruik gemaakt van Malvasia en Trebbiano druiven. In mindere mate wordt gebruik gemaakt van druiven als Sauvignon Blanc, Chardonnay Voigner, Cabernet Sauvignon en Franc, Merlot, Cesanese, Syrah, Petit Verdot, Sangiovese en Montepulciano. De laatsten worden gebruikt voor de productie van rode wijn en rijpen voornamelijk op de vulkanische hellingen van de Colli Albani en andere gebieden met een bodem die rijk zijn aan fosfor en kalium zouten.