Chateau Lascombes

Geschiedenis
De oudst bekende eigenaar van Lascombes is de ridder Antoine de Lascombes, die in 1625 werd geboren. In de 17e eeuw werd het domein verenigd met dat van de graven van Dufort. In de 18e eeuw bracht Jean-François de Lascombes kwaliteitsverbeteringen aan. Nadat het Château in diverse handen was overgegaan, werd een zekere mejuffrouw Hue eigenares. Die verkocht het in 1867 aan de advocaat Chaix dEst Ange, die het huidige gebouw liet neerzetten. De legendarische Alexis Lichine kocht Château Lascombes in 1952. Hij voerde een volledige herstructurering uit van wijngaard en winery, waarmee Lascombes op de kaart terugkeerde. Later verkocht Lichine het Château door aan de Britse brouwerij Bass-Charrington. Sinds 2001 is de internationale investeringsmaatschappij Colony Capital eigenaar (o.a. Hilton, Raffles, Accor en Carrefour). Er waait een frisse wind en alle zeilen zijn bijgezet om de kwaliteit van tweede cru terug te krijgen. Het nieuwe team van Lascombes staat onder leiding van algemeen directeur Dominique Befve (ex Lafite, Duhart-Milon en LEvangile) en Michel Rolland is adviserend oenoloog.

Wijngaard
De wijngaard van Château Lascombes telt 84 ha en is beplant met gemiddeld 35 jaar oude stokken van de rassen merlot (50%), cabernet sauvignon (45%) en petit verdot (5%). De bodem is erg verschillend van samenstelling, met als drie voornaamste types:
Kalk-klei en kiezelzand voor de merlot;
Kiezelzand en zand voor de cabernet sauvignon;
Zandgrond voor de petit verdot.

Ook de wijngaard werd vanaf 2001 flink onderhanden genomen. Van elk perceel werd een individuele bodemstudie gemaakt, die heeft geleid tot een herstructurering van de aanplant. Nu staan de juiste druivenrassen met de beste onderstokken op de meest geschikte boven- en onderbodem. Zo werd 12 hectare met cabernet sauvignon gerooid en vervangen door merlot. Dat betekent wel dat merlot een belangrijker aandeel in de blend heeft en dat Lascombes zich daarmee onderscheidt binnen de AOC Margaux. Bladmanagement krijgt alle aandacht. Van de jaargang 2009 werd in juni en juli blad verwijderd aan de oostkant van de stokken en eind augustus aan de westkant, terwijl eind juni een groene oogst plaats had. Het rendement werd flink omlaag gebracht: in 2002 slechts 22 hl/ha, in 2003 36 hl/ha, in 2004 44 hl/ha, in 2005 40 hl/ha en in 2006 36 hl/ha. De tweede wijn draagt de naam Chevalier de Lascombes (vroeger Château Ségonne). Er is ook nog een kleine hoeveelheid 3e wijn met de naam Haut Médoc de Lascombes.

Oogst en vinificatie
Tijdens de oogst wordt een honderdtal plukkers ingezet, die de druiven deponeren in kratten van 10 kilo inhoud. De uitrusting van de winery werd volledig gemoderniseerd met een cuvier van vier verdiepingen, waardoor er niet meer gepompt hoeft te worden. Voor en na de ontsteling worden de druiven op geperforeerde triltafels uitgezocht door 30 mensen. Op de druiven wordt geen zwavel gedaan. De geselecteerde druiven gaan in roestvrijstalen bakken op een lopende band naar de 2e etage, waar ze worden gekneusd en gedurende 7-10 dagen een koude inweking ondergaan bij 6-8°C om kleur, fruit en aromatisch complexiteit te extraheren. Hiertoe wordt droog ijs (koolzuursneeuw) toegevoegd. Dan volgt gedurende een maand de alcoholische gisting bij 28°C op 8
houten, 24 roestvrijstalen en een aantal betonnen tanks. Daarbij wordt dagelijks zachtjes overgepompt. De temperatuur tijdens de naweking bedraagt 30°C. Microbullage wordt niet gedaan.

Kelder
We komen in de spectaculaire eerstejaars kelder, die gehuld is in fluorescerend blauw halogeenlicht. De malolactische gisting voltrekt zich hier bij 21°C op Franse barriques, waarvan jaarlijks 80% nieuw is. Tijdens de 4 maanden durende opvoeding op de fijne lie wordt de lie zwevend gehouden door de vaten te roteren met behulp van het Oxoline systeem waarmee tevens oxidatie van de wijn wordt tegengegaan. Daarna wordt de wijn voor de eerste maal overgestoken en vervolgens geblend, alles met zwaartekracht. In de ondergrondse tweedejaars kelder ligt de wijn van 2009 nog. Na het bottelen rijpt de wijn nog 6 maanden op fles, alvorens richting handel te gaan. Per saldo ligt de wijn 18-20 maanden op vat, waarbij deze om de 3 maanden wordt overgestoken met behulp van perslucht, alweer om pompen te vermijden. Aan het einde van de rondleiding komen we in de schatkamer, waar grote formaten flessen van lang vervlogen jaargangen liggen. De oudste is van 1881.