Celler del Roure

Het Spaanse wijnhuis Celler del Roure is gelegen in het plaatsje Mogente, in het binnenland van de provincie Valencia. Er zijn 4 landerijen aan de noordkant van de Serra Grossa en in de Alforins-Alcusses vallei op zo’n 550m hoogte gemiddeld. De bodem bestaat over het algemeen uit klei en kalk, is zanderig en bevat weinig organisch materiaal. De bergmassieven leiden de droge continentale winden (poniente) in goede banen, terwijl de vochtige winden hoofdzakelijk van over zee komen (levante) met een gemiddelde pluviometrie rond de 600 liter. 

De wijnen van Celler del Roure staan bekend als de mooiste wijnen van de regio Valencia. Het wijnhuis heeft een indrukwekkende eigen stijl, onder andere door gebruik te maken van amfora’s, maakt zeer elegante wijnen en werkt volledig volgens biologische methodes. Het wijnhuis is ook onderdeel van diverse universitaire studies op het gebied van ‘wijnstok-waterstress’, canopy management en leidsystemen voor de wijnstokken.

Historie

Wijnhuis Celler del Roure werd als klein familiebedrijf opgestart in 1996 met als doel de productie van rode wijnen. Het wijnhuis werd opgericht door Pablo Calatayud die samen met zijn vader en broer de wijnstokken heeft geplant. In eerste instantie werden 2 wijnen geproduceerd, de Alcusses en Maduresa. De 1^e Alcusses van dit wijnhuis dateert uit het jaar 2000 en werd vernoemd naar de nabijgelegen zeer oude (4^e eeuw voor Christus) Iberische nederzetting. Om de mooie en lange culturele geschiedenis van dit terroir niet te vergeten werd op het etiket een tekst in een oud geschrift afgedrukt, welke is gevonden op een loden plaatje in de nederzetting.

Om het bedrijf wat uit te breiden kocht de ambitieuze Pablo in 2006 een oude cave met wijngaarden. Hij ontdekte een ondergronds gangenstelsel met bijna 100 ingegraven amfora’s kruiken. De vondst bleek een geweldige ontdekking want de amfora’s verkeerden nog in goede conditie ondanks dat deze blijkbaar al meer dan 300 jaar in de grond zaten. Pablo was erg geïnteresseerd in de kruiken en startte met de restauratie ervan. Hij kreeg het voor elkaar, dankzij een vernuftig afsluitsysteem, om de amfora’s goed af te sluiten. Hierdoor kon er geen oxidatie optreden. Door de unieke mogelijkheid van het gebruik van de amfora’s ontstaan zeer mooie en bijzondere wijnen.

Momenteel zijn er 20 amfora’s gerestaureerd en gevuld met verschillende rode en witte wijnen. Testen zien dat de kwaliteit van de wijnen steeds mooier en overtuigender wordt. De eeuwenoude traditie is hiermee in ere hersteld! Doordat de eeuwenoude kruiken van klei, in tegenstelling tot bijvoorbeeld eiken vaten, geen aroma’s afgeven komt de essentie en de ziel van de wijn nog beter tot zijn recht.

Naast de Alcusses en Maduresa produceert het wijnhuis inmiddels ook 3 nieuwe wijnen: Gallets setze, Cullerot en Parotet.

Druivensoorten

Pablo heeft inmiddels veel ervaring opgedaan met diverse rassen gewerkt dingen uitgeprobeerd. Zo heeft hij de Tempranillo gestekt met Monastrell omdat de Tempranillo het niet goed doet in deze regio. Het wijnhuis heeft momenteel zo’n 66 hectare aan wijngaarden met jonge én oudere wijnstokken met de druivensoorten Merlot, Monastrell, Cabernet Sauvignon, Tintorera, Petit Verdot, Syrah, Mando en Chardonnay. Daarnaast worden er voor de witte wijnen ook nog druiven gekocht (Malvasia, Macabeu, Pedro Ximenez, Verdil) van oude wijnstokken.

De Mando druif, één van de soorten waar Pablo zich het meest op richt bij de rode wijnen, komt niet veel meer voor in de regio, levert weinig rendement, is erg gevoelig voor houtlagering en ook nog eens erg teer. Verder is de Monastrell belangrijk in deze regio en ook de Tintorera. De andere cépages geven structuur (Cabernet Sauvignon), body (Petit Verdot), ronde sappige tannines (Merlot) of meer karakter (Syrah) aan zijn wijnen. Deze laatste cépages zijn intussen bijna allemaal ouder dan 15 jaar.

Oogst & vinificatie

Zoals het een goed wijnhuis betaamd worden ook hier de druiven uitsluitend handmatig geoogst en zorgvuldig gecontroleerd. Maceratie en fermentatie vindt plaats in roestvrijstalen vaten. Verouderingswijze verschilt per soort. Zo krijgt de Maduresa de malolactische gisting op eiken vaten, waar dit bij andere soorten op roestvrijstaal is. Men gebruikt voor de opvoeding eiken vaten van verschillende inhoud (225, 300 en 500 liter) die uiterlijk iedere 4 jaar worden vernieuwd. En ook de amfora’s worden steeds meer gebruikt en verder getest. Het is inmiddels een feit dat de Mando druif mooier ontwikkelt op de amfora’s als op de eiken vaten. Ook de Cullerot (witte wijn) ondergaat inmiddels het grootste gedeelte (60%) van zijn vergisting op amfora’s, waarna de opvoeding van 5 maanden ook op amfora’s volgt