Burmester

De stilte wordt slechts verstoord door een passerende trein. De rivier stroomt langzaam tussen de rotsachtige oevers door en produceert een landschap dat buitengewoon en oogstrelend mooi is. De Portugese dichter Miguel Torga beschreef de Douro als "een overdaad aan natuur". Burmester getuigt hiervan. Schist en graniet. Steen en stof. De stenen 'olive lagar' (oude pers) is het bewijs dat het vruchtbare land reeds werd bewerkt in de tijd van het Romeinse rijk.

 Het landgoed van Burmester behoort toe aan de stoere mensen die het eeuwenlang hebben gecultiveerd. De hier geteelde druivenrassen zijn de traditionele rassen van de regio. Men sluit hier continue een compromis tussen natuur en menselijk ingrijpen, in het bijzonder gericht op het behoud van de biodiversiteit van de wijngaard. De oogst bij Burmester is een evenement op zich. Het begint vroeg om de overrijping van de druiven te voorkomen. Het kneuzen van de druiven wordt zeer voorzichtig gedaan om de puurheid van de vrucht te behouden. De tannische structuur wordt behouden - de tannines zijn er, maar ze zijn verfijnd en elegant. De rijpingsfasen zijn gebalanceerd, bij voorkeur in eik, met het doel om te integreren, nooit om eruit te halen. 

Burmester wijnen worden gekenmerkt door fruitige en balsamico tonen, fijne zuurgraad en de nodige elegantie om gracieus te rijpen. Net als de plaats waar de druiven in de eerste plaats worden gekweekt, gelegen aan de linkeroever van de rivier de Douro, tussen S. João da Pesqueira en Vila Nova de Foz Côa in de beroemde subregio Douro Superior, profiteert het van een microklimaat dat zijn wijnen karakter verleent. De wijnstokken zijn verspreid over 100 hectare van zowel traditionele als moderne terrassen, die zich uitstrekken van de top van de heuvel (op een hoogte van 300 meter) tot aan de rivier de Douro. De belangrijkste druivenrassen zijn Touriga Nacional (ongeveer 50%), Touriga Franca, Tinta Roriz en Tinto Cão. Er zijn ook kleinere percelen van Tinta Barroca en Tinta Amarela.